مقدمه: سیل از نظر تلفات جانی و خسارات مالی مهیب‌ترین بلای طبیعی و مسئول 50%-40% تمام بلایا و مرگ و میرهای حاصل از بلایا در سطح جهان، علت 43% جمعیت آسیب‌دیده به وسیله کل بلایایی که بین سال‌های 2009-2000 اتفاق افتاده‌اند، است. علی‌رغم وفور زیاد سیل در ایران، هنوز مطالعات زیادی در خصوص نحوه پاسخ سیستم سلامت به سیل به عمل نیامده ‌است؛ لذا این مقاله به بررسی عملیات پاسخ سیستم سلامت به سیل چالدران پرداخته ‌است.
روش‌ها: در این مطالعه موردی- توصیفی، اطلاعات با استفاده از چک‌لیست‌هایی که پژوهشگران تهیه کرده بودند و از طریق مصاحبه با دست‌اندرکاران سیستم سلامت مناطق سیل‌زده، مرور مستندات موجود، مراجعه حضوری پژوهشگران به منطقه سیل‌زده و مشاهده نحوه پاسخ جمع‌آوری شده ‌است.
یافته‌ها: در 25/4/1390 سیلی برق‌آسا به بخش‌هایی از شهرستان آسیب وارد کرد. تیم تجسس اولیه بلافاصله به مناطق آسیب‌دیده اعزام، مراقبت بیماری‌ها تشدید و 24 نمونه میکروبی آب تهیه شده ‌بود که 6 مورد دارای آلودگی میکروبی بودند. هیچ نمونه شیمیایی تهیه نشده بود. 6 منبع آب آشامیدنی بازسازی و 34 کیلوگرم پرکلرین توزیع شده ‌بود. 206 مورد کلرسنجی به عمل آمده‌ بود که 182 مورد مطلوب بودند. 11 دهنه توالت آسیب‌ دیده بودند که 8 دهنه از آنها بازسازی شده‌ بود. هیچ‌گونه خللی در روند ارائه خدمات سلامت مادران، کودکان و تنظیم خانواده پیش نیامده‌ بود.
نتیجه‌گیری: خوشبختانه سیل اخیر تلفات چندانی نداشته و به خوبی توسط سیستم سلامت مدیریت شده‌ است؛ ولی برای مدیریت بلایای وسیع‌تر و با تلفات زیادتر، سیستم سلامت بایستی با تهیه برنامه پاسخ و تمرین آن در مانورهای مختلف، خود و کارکنانش را آماده نگه دارد؛ در غیر اینصورت مدیریت چنین بلایایی بسیار سخت و نتایج آن اسف‌بار خواهد بود.