مقدمه: از آنجا که اورژانس پیش بیمارستانی محل تلاقی بخش درمانی با جامعه می‌باشد‌‌، مراقبت سریع‌‌‌، کارآمد و اثربخش این بخش زندگی بسیاری از انسان‌ها را نجات می‌دهد و از شدت‌‌‌، طول بیماری و عوارض ثانوی مصدومیت می‌‌کاهد‌.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است‌. در پژوهش حاضر نمونه 6068 مأموریت انجام گرفته در 20 پایگاه مرکز اورژانس شیراز که مدت زمان اعزام و پاسخگویی از زمان دریافت پیام تا رسیدن آمبولانس در صحنه در نظر گرفته شده که از بین 20662 مأموریت انجام شده در 4 ماه وسط فصول به صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده استخراج گردید سپس زمان انجام مأموریت‌ها و علل تأخیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت‌.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد در کلیه ساعات شبانه روز 9/49 درصد مأموریت‌ها در مدت زمان 8 تا10 دقیقه یعنی بیشتر از زمان استاندارد انجام گرفته‌است و علل پاسخگویی به مأموریت‌های اورژانس بیش از زمان استاندارد شامل: خرابی جاده‌‌‌، شلوغی راه‌‌‌‌، بدی آب و هوا‌‌‌‌، مسیر طولانی‌‌‌‌، اعزام از پایگاه‌های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه‌‌‌‌، دریافت آدرس اشتباه توسط اپراتور‌‌‌، عدم ارسال آمبولانس‌‌‌، تأخیر در اعزام آمبولانس و در شروع مأموریت توسط تکنسین می‌باشد که این شاخص در مرکز اورژانس شیراز به علت اعزام از پایگاه‌های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه‌‌‌، شلوغی راه و مسیر طولانی بوده ‌است‌.
نتیجه‌گیری: کاهش زمان پاسخگویی در مأموریت‌های اورژانس 115 نیازمند توجه وزارت بهداشت و درمان و فوریت‌های پزشکی کشور به این امر می‌باشد تا ضمن اختصاص بودجه بیشتری به این بخش‌‌‌، امکان نیازسنجی دقیق از تعداد آمبولانس، تجهیزات و پایگاه اورژانس مورد نیاز بسته به تراکم جمعیت و درخواست مردم در هر منطقه شهری صورت پذیرد‌.