دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1396 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 26-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
jafarian N, hataminejad H, Mabhut M R. Assessing the socioeconomic resilience against earthquake
(case study: Bojnord city)
. jorar 2017; 9 (1) :15-26
URL: http://jorar.ir/article-1-372-fa.html
URL: http://jorar.ir/article-1-372-fa.html
جعفریان نغمه، حاتمی نژاد حسین، مبهوت محمدرضا. ارزیابی تاب آوری اجتماعی و اقتصادی در برابر زلزله (نمونه موردی بجنورد) . فصلنامه علمی پژوهشی امداد و نجات. 1396; 9 (1) :15-26
، مؤسسه آموزش عالی خاوران، مشهد، ایران
چکیده: (4321 مشاهده)
مقدمه: مدیریت بلایای طبیعی نیازمند شناخت ماهیت، ارزیابی‌های دقیق، برنامه‌ریزی و سپس ارائه راه‌کار مناسب می‌باشد. امروزه اکثر برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته در زمینه مدیریت زلزله به بازه زمانی حین و بعد از وقوع بحران محدود شده است و کمتر به برنامه‌ریزی‌های پیش از وقوع زلزله توجه می‌شود. از میان برنامه‌های کاهش مخاطرات می‌توان تاب‌آوری را برنامه‌ای دقیق‌تر وموفق‌تر به دلیل توجه آن به ابعاد اجتماعی و اقتصادی از دیگر ابعاد قابل‌ارزیابی یک شهر دانست. طبق آیین‌نامه طراحی ساختمان، شهر بجنورد واقع در استان خراسان شمالی جزء شهرهایی با آسیب‌پذیری زیاد می‌باشد و همچنین پیشینه شهر نشان می‌دهد که درطول سالیان شاهد زمین‌لرزه‌های گسترده‌ای بوده است. هدف از انتخاب پژوهش ارزیابی میزان تاب‌آوری معیارهای اجتماعی و اقتصادی شهر بجنورد و نیز شناسایی ضعف‌های زیرمعیارهای مورد ارزیابی در پژوهش می‌باشد.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه انجام، توصیفی- تحلیلی است؛ بدین صورت که با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای همه تعاریف و معیارهای مورد ارزیابی مناسب شهر بجنورد استخراج گردید، سپس در روش میدانی میزان تاب‌آوری شهر با استفاده از روش سلسله مراتبی و SPSS سنجیده شد. در پایان برای سنجیدن معناداری میان تاب‌آوری شهر و پایداری، با استفاده از روش همبستگی پیرسون میزان معناداری در معیارهای اجتماعی و اقتصادی ارزیابی شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد شهر بجنورد با وجود 3 منطقه موجود، میانگین تاب‌آوری اجتماعی در مناطق1، 2 و مهر به ترتیب 03/89 درصد ، 04/87 درصد، 53/86 درصد و در کل شهر 67/87 درصد می‌باشد؛ همچنین میانگین تاب‌آوری اقتصادی در مناطق1، 2 و مهر به ترتیب مساوی است با 31/49 درصد ، 69/47 درصد ، 59/39 درصد و در کل شهر 50/45 درصد می‌باشد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد شهر بجنورد با ضریب همبستگی در معیار اجتماعی 020/0- باSig 936/0 فاقد معناداری و در معیار اقتصادی با ضریب همبستگی 632/0 با Sig05/0 دارای معناداری می‌باشد.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه انجام، توصیفی- تحلیلی است؛ بدین صورت که با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای همه تعاریف و معیارهای مورد ارزیابی مناسب شهر بجنورد استخراج گردید، سپس در روش میدانی میزان تاب‌آوری شهر با استفاده از روش سلسله مراتبی و SPSS سنجیده شد. در پایان برای سنجیدن معناداری میان تاب‌آوری شهر و پایداری، با استفاده از روش همبستگی پیرسون میزان معناداری در معیارهای اجتماعی و اقتصادی ارزیابی شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد شهر بجنورد با وجود 3 منطقه موجود، میانگین تاب‌آوری اجتماعی در مناطق1، 2 و مهر به ترتیب 03/89 درصد ، 04/87 درصد، 53/86 درصد و در کل شهر 67/87 درصد می‌باشد؛ همچنین میانگین تاب‌آوری اقتصادی در مناطق1، 2 و مهر به ترتیب مساوی است با 31/49 درصد ، 69/47 درصد ، 59/39 درصد و در کل شهر 50/45 درصد می‌باشد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد شهر بجنورد با ضریب همبستگی در معیار اجتماعی 020/0- باSig 936/0 فاقد معناداری و در معیار اقتصادی با ضریب همبستگی 632/0 با Sig05/0 دارای معناداری می‌باشد.
گزارش کوتاه یا نامه ها : پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمی در بحران ها
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
