مقدمه: مشارکت جامعه در مقابله با بلایای طبیعی یکی از ارکان مهم مدیریت بحران به شمار می¬آید. از آنجا که استان خوزستان به عنوان یکی از مهم ترین استان‌های مرزی کشور و در زمره استان‌های بلاخیز به شمار می¬آید، مطالعه حاضر به منظور تعیین وضعیت مشارکت جامعه برای مقابله با بلایای طبیعی از دیدگاه مسئولین انجام شده است.
روش¬ها: این تحقیق در چهار مرحله انجام شد. در مرحله نخست، وضعیت موجود استان خوزستان از نظر وقوع بلایای طبیعی مورد بررسی قرار گرفت؛ در مرحله دوم، وضعیت استان از نظر سازمان‌ها، نهادها و تشکل‌های فعال در زمینه بلایا بررسی شد؛ در مرحله سوم، با بهره¬گیری از روش مطالعه کیفی و با انجام مصاحبه عمیق، نظر مسئولین مربوطه در زمینه میزان مشارکت مردم و چگونگی جذب و هدایت آنها در مقابله با بلایای طبیعی مورد سنجش قرار گرفت و در مرحله نهایی، پس از جمع بندی و تحلیل نتایج حاصله، استراتژی¬هایی ارائه شد تا بتوان با استفاده از این راهبردها از میزان تلفات انسانی و خسارت‌های احتمالی در سوانح آتی جلوگیری کرد.
یافته¬ها: با توجه به دیدگاه‌های متفاوت مدیران به مقوله مدیریت جامع بحران و عدم وجود تعاریف مشترک در این حیطه، فرایندهای سیاستگذاری، هماهنگی، برنامه¬ریزی، سازماندهی و آموزش در سازمان‌ها به صور گوناگون انجام می¬شود. با توجه به حاکمیت دیدگاه پدرسالارانه در نظام دولتی، نقش مردم به عنوان مهم ترین گروه ذی¬نفع از سوی دولتمردان نادیده گرفته شده که نتیجه آن سنگین¬تر شدن بار مسئولیت¬های دولت در مقابله با بلایای طبیعی است.
نتیجه¬گیری: بافت سنتی و حاکمیت فرهنگ قومی در استان خوزستان می¬تواند به عنوان بستر مناسبی برای گسترش فرهنگ مشارکت جامعه در پیشگیری، کاهش اثرات زیانبار بلایا، کسب آمادگی و برنامه¬ریزی در مرحله قبل از وقوع، مشارکت در عملیات پاسخگویی به ویژه عملیات جستجو، امداد، نجات، پشتیبانی در مرحله وقوع و بازیابی یعنی ساماندهی، بازتوانی، بازسازی و بازگشت به وضعیت اولیه در مرحله پس از وقوع بلایا مورد استفاده قرار گیرد؛ اما لازمه این امر تغییر نوع نگاه مدیران به مقوله نقش و نوع مشارکت مردم در مقابله با بلایای طبیعی است.