دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1396 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 110-96 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zangiabadi A, Rezaei M, Shaer F. Spatial analysis and site selection fire stations in Isfahan city by using inversion hierarchical weight process (IHWP). jorar 2017; 9 (1) :96-110
URL: http://jorar.ir/article-1-452-fa.html
URL: http://jorar.ir/article-1-452-fa.html
زنگی آبادی علی، رضائی میثم، شاعر فاطمه. تحلیل فضایی و مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی شهر اصفهان با استفاده از تحلیل سلسله‌مراتبی معکوس. فصلنامه علمی پژوهشی امداد و نجات. 1396; 9 (1) :96-110
دانشگاه اصفهان
چکیده: (2620 مشاهده)
مقدمه: یکی از مشکلات شهرهای امروزی، عدم مکان‌گزینی مناسب فعالیت‌های شهری می‌باشد که حیات شهرها را با مشکل مواجه ساخته است. ایستگاههای آتشنشانی که به عنوان یکی از فعالیت‌های خدمات شهری به حساب می‌آیند از این قاعده مستثنی نیستند. با توجه به افزایش سریع جمعیت و رشد غیرمنطقی شهرها، سیستم ایمنی شهر نیز باید بهبود پیدا کند تا بتواند پوشش کافی را بر کل شهر داشته باشد. مکانیابی درست ایستگاههای آتشنشانی در نحوه دسترسی سریع و به‌موقع خودروهای آتشنشانی به محل حادثه بسیار مهم است. رسیدن به‌موقع آتشنشانان به محل حادثه باعث میشود که خسارت کمتری به بار آید، لیکن تحقق این امر نیازمند توزیع بهینه ایستگاههای آتشنشانی است.
روش: روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است که اطلاعات مورد نیاز آن از طریق مشاهده میدانی، مصاحبه، مطالعه طرحهای صورت‌گرفته در رابطه با شهر اصفهان و نقشه 2000/1 این شهر به دست آمده است.
یافتهها: یافتهها حاکی از آن است که ایستگاههای آتشنشانی موجود فقط 03/52 درصد از فضاهای فعال شهری را در زمان استاندارد تحت پوشش مفید خود قرار میدهند و برای ارتقای سطح دسترسی عادلانه شهروندان و بهبود الگوی توزیع فضایی ایستگاهها بر اساس استانداردها و ضوابط، مکانیابی ایستگاههای جدید ضرورت دارد.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش، با جمع‌آوری دادههای مؤثر در قالب لایههای اطلاعاتی نظیر شبکه ارتباطی، تراکم جمعیت مناطق و فضاهای مستعد بروز حوادث و سوانح، کاربری اراضی و غیره با استفاده از GIS و مدل تحلیل سلسله‌مراتبی معکوس، مکانهای مناسب برای باز توزیع ایستگاههای موجود و احداث ایستگاههای آتشنشانی جدید مکانیابی و پیشنهاد شده است.
روش: روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است که اطلاعات مورد نیاز آن از طریق مشاهده میدانی، مصاحبه، مطالعه طرحهای صورت‌گرفته در رابطه با شهر اصفهان و نقشه 2000/1 این شهر به دست آمده است.
یافتهها: یافتهها حاکی از آن است که ایستگاههای آتشنشانی موجود فقط 03/52 درصد از فضاهای فعال شهری را در زمان استاندارد تحت پوشش مفید خود قرار میدهند و برای ارتقای سطح دسترسی عادلانه شهروندان و بهبود الگوی توزیع فضایی ایستگاهها بر اساس استانداردها و ضوابط، مکانیابی ایستگاههای جدید ضرورت دارد.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش، با جمع‌آوری دادههای مؤثر در قالب لایههای اطلاعاتی نظیر شبکه ارتباطی، تراکم جمعیت مناطق و فضاهای مستعد بروز حوادث و سوانح، کاربری اراضی و غیره با استفاده از GIS و مدل تحلیل سلسله‌مراتبی معکوس، مکانهای مناسب برای باز توزیع ایستگاههای موجود و احداث ایستگاههای آتشنشانی جدید مکانیابی و پیشنهاد شده است.
واژه‌های کلیدی: مکانیابی، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، تحلیل سلسله‌مراتبی معکوس (IHWP)، شهر اصفهان، توزیع فضایی
گزارش کوتاه یا نامه ها : پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمی در بحران ها
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
