مقدمه: بهداشت هتلها در همه جای دنیا از اهمیت ویژهای برخوردار است و یکی از ابزارهای رتبهبندی و ستارهگذاری هتلها ضوابط بهداشتی و معیارهایی است که بهطور مستقیم با رضایتمندی و همچنین سلامتی مهمان یا مسافر در ارتباط میباشد.
روشها: این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی انجام شده و جامعه مورد مطالعه تعداد 117 واحد هتل در نجف اشرف است که محل اسکان زائران محترم ایرانی است و در دی و بهمن 1389 با استفاده از یک پرسشنامه دارای 39 سؤال در3 موضوع بهداشتی شامل: 1- بهداشت فردی کارکنان، 2- بهداشت رستوران و محل توزیع غذا، و 3-بهداشت سرویسهای بهداشتی، راهرو و اطاقها، آشپزخانه، انبار و سردخانه که مطابق ضوابط بهداشتی کشورمان طراحی شده انجام شده است. در این بررسی هتلهایی که بالاتر از 90 درصد امتیاز بهداشتی را کسب کردهاند در گروه هتلهای عالی و هتلهاییکه زیر 50 درصد امتیاز بهداشتی را کسب کردهاند در گروه هتلهای بسیار ضعیف و بد قرار گرفتهاند و مابقی در گروه خوب و معمولی قرار دارند.
یافتهها : بر اساس نتایج بهدست آمده 13 هتل در گروه عالی قرار داشتند که از بین آنها دو هتل زمزم و قصرالدر بالاترین امتیاز بهداشتی را کسب کردهاند و 6 هتل نیز در گروه بسیار ضعیف قرار گرفتهاند. مابقی هتلها به تناسب بین این دو دامنه متغیر هستند. از طرفی محور بهداشت فردی با 1/71 درصد پایینترین شاخص و پایینترین امتیاز را دارد. در بین سؤالات به ترتیب وضعیت سرویسهای بهداشتی و دارا بودن شیلنگ، سیفون و آویز 9/67 درصد، وضعیت لباس کار کارکنان و عوامل 68 درصد، وضعیت بهسازی، نظافت و چیدمان انبار هتلها با 8/68 درصد و نگهداری مواد غذائی با 4/69 درصد پایینترین نمره را به خود اختصاص دادهاند.
نتیجهگیری: پیشنهاد میشود که در ضوابط انتخاب هتلها آیتمهای بهداشتی مورد توجه و تأکید قرار گیرد. بنابراین هتلهایی که پایینترین امتیاز را کسب کردهاند از مجموعه قرارداد خارج شوند و هتلهایی که با ضوابط بهداشتی منطبق باشند در اولویت عقد قرارداد قرار گیرند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |