دوره 10، شماره 1 - ( 11-1396 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 44-21 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Arvin M, Ziari K. Measuring social vulnerability and social resilience against disaster earthquake. jorar 2018; 10 (1) :21-44
URL: http://jorar.ir/article-1-430-fa.html
آروین محمود، زیاری کرامت اله. سنجش میزان آسیب‌پذیری اجتماعی و بهره‌گیری از رویکرد تاب‌آوری اجتماعی در برابر مخاطره(زلزله)( نمونه موردی : منطقه 2 شهرداری تهران). فصلنامه علمی پژوهشی امداد و نجات. 1396; 10 (1) :21-44

URL: http://jorar.ir/article-1-430-fa.html


دانشگاه تهران
چکیده:   (3368 مشاهده)
مقدمه: امروزه با تغییر رویکردهای مدیریت بحران، جوامع به دنبال شرایطی هستند تا در صورت وقوع بحران، بازگشت سریع آنها به وضعیت قبل بحران فراهم آید. اگرچه نمی‌توان به‌طور کامل از وقوع مخاطرات جلوگیری کرد، اما می‌توان با تمهیداتی از آسیب‌­های ناشی از آن کاست. شرایط متفاوت، سبب تفاوت در آسیب‌پذیری جوامع در برابر مخاطره می‌شود. از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که میزان خسارات را تغییر می‌دهد، ویژگی‌ اجتماعی ساکنان متأثر از مخاطره است. از‌این‌رو، برای برنامه‌ریزی صحیح و کاهش خسارت نخست باید محدوده‌ها و افراد آسیب‌پذیر شناسایی شوند. لذا هدف این پژوهش بررسی آسیب‌پذیری اجتماعی و تاب­آوری اجتماعی در منطقۀ 2 شهر تهران است.
روش: تحقیق ازنظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است و در دو بخش آسیب‌پذیری اجتماعی و تاب‌آوری اجتماعی بررسی شد. در بخش آسیب‌پذیری با استفاده از 15 شاخص و وزن‌دهی با تکنیک دیمتل و هم‌پوشانی با استفاده از تکنیک ویکور در ArcGIS محدوده‌های آسیب‌پذیر شناسایی‌ شدند. در بخش تاب‌آوری با استفاده از پرسشنامه، دیدگاه 384 ساکن منطقۀ 2 در رابطه با شاخص‌های سرمایۀ اجتماعی جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی مرتبۀ دوم در نرم‌افزار لیزرل بهره گرفته شد.
یافته­ها: نتایج حاکی از آن است که پهنۀ با آسیب‌پذیری اجتماعی بسیار بالا، 151 هکتار و پهنۀ با آسیب‌پذیری بسیار کم، 314 هکتار از مساحت منطقه را شامل می‌شوند. نتایج بخش تاب‌آوری نشان داد که حمایت اجتماعی با ضریب یک بالاترین ضریب و بعد از آن شاخص همبستگی و انسجام اجتماعی با ضریب 95/0، شاخص احساس اثرگذاری و کارایی با ضریب 87/0، شاخص مشارکت با ضریب 84/0، شاخص اعتماد با ضریب 81/0 و آگاهی با ضریب 47/0 پایین‌ترین ضریب را به دست آورده‌اند.
نتیجه­گیری: از نتایج بهدست آمده می‌توان در برنامه‌های کاهش خطر و تاب‌آوری بهره گرفت. مدیران و مسئولان شهری در منطقۀ 2 شهر تهران باید تدابیری اتخاذ کنند تا وضعیت گروه‌های آسیب‌پذیر را بهبود داده و با آگاهی‌بخشی و آموزش، ویژگی‌هایی مانند مشارکت، همکاری و مسئولیت‌پذیری را در میان شهروندان افزایش دهند و به‌طورکلی رویکرد توانمندسازی و تاب‌آوری در اولویت برنامه‌های کاهش خطر قرار دهند.
 
متن کامل [PDF 7024 kb]   (1723 دریافت)    
گزارش کوتاه یا نامه ها : پژوهشي | موضوع مقاله: اپیدمی در بحران ها

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایگاه عمومی نشریات یکتاوب می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | http://www.journalsystem.ir/demo5

Designed & Developed by : Yektaweb