مقدمه: امروزه یکی از موانع توسعه پایدار جوامع، حوادث طبیعی و بحران‌‌ها هستند که به دلیل نبود مطالعه و برنامه‌ریزی و نیز نبود آمادگی و مقابله مناسب با آنها تلفات و خسارات سنگینی را به جوامع وارد می‌کنند. این تحقیق با هدف بررسی عوامل مؤثر بر میزان اثربخشی تیم‌‌های امداد و نجات برای پاسخگویی به بحران‌‌ها در سطح استان ایلام انجام ‌پذیرفته است.
روش: تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی از لحاظ درجه کنترل، میدانی و از لحاظ گردآوری داده‌ها از نوع پیمایشی (میدانی) است. روش تحقیق علّی- ارتباطی است. جامعه آماری، 1200 نفر از امدادگران و نجاتگران داوطلب جمعیت هلال‌احمر استان ایلام در 1392 می‌باشند. روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و ابزار تحقیق، پرسشنامه استاندارد و شاخص‌‌های مورد استفاده، آمار توصیفی فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و ضریب تغییرات و آمار استنباطی رگرسیون چند متغیره و تحلیل همبستگی اسپیرمن است.
یافته‌‌ها: ضریب همبستگی چندگانه رگرسیون برآورد شده 719/0R= و مقدار ضریب تعیین 583/0=R2 و مقدار تعدیل شده آن 562/0=R2 می‌باشد. معنا‌دار بودن رگرسیون چندگانه نیز توسط F محاسبه شده در سطح 99 درصد (000/0=Sig) محرز است. بر اساس ضریب تعیین تعدیل شده 2/56 درصد از متغیر اثربخشی تیم¬های امداد و نجات توسط دو متغیر علاقه اعضای تیم‌های امداد و نجات و آمادگی جسمی‌-روانی اعضای تیم‌های امداد و نجات تبیین شدند.
نتیجه‌گیری: میزان تجهیزات به کارگیری شده، نوع تجهیزات به کارگیری شده، میزان علاقه اعضای تیم‌های امداد و نجات، میزان روحیه کار تیمی و دسته‌جمعی، میزان آمادگی جسمانی و روانی اعضای تیم‌‌های امداد و نجات بر اثربخشی این تیم‌‌ها به منظور پاسخگویی به بحران‌‌ها تأثیرگزار بوده است. نوع سازمان‌دهی تیم‌‌ها بر میزان اثربخشی آنها تأثیر ندارد؛ به عبارت دیگر اثربخشی تیم‌‌های امداد و نجات مستقل از نوع سازمان‌دهی عمل می‌کند.