Moradi M, Fatehimanesh K, Nouri Rahimabadi S M H. Determining the risk of critical activities in organizational life management system based on ISO 22301 standard
(case study: Municipality of district 1of Tehran). jorar 2018; 10 (1) :45-59
URL:
http://jorar.ir/article-1-472-fa.html
مرادی محمد، فاتحی منش کیوان، نوری رحیم آبادی سید محمد حسین. تعیین ریسک فعالیتهای بحرانی در سیستم مدیریت تداوم حیات سازمانی مبتنی بر استاندارد ایزو 22301
(مطالعۀ موردی: شهرداری منطقۀ یک تهران). فصلنامه علمی پژوهشی امداد و نجات. 1396; 10 (1) :45-59
URL: http://jorar.ir/article-1-472-fa.html
دانشگاه آزاد اسلام شهر قدس
چکیده: (2502 مشاهده)
مقدمه: توجه به فرایندهای عملیاتی مدیریت شرایط اضطراری یا بحران کشور ابعاد وسیع یافته که میتوان به الزامات قانونی ذکرشده در سند چشمانداز در افق 1404 و سیاستهای نظام مرتبط با ایجاد سازمانهای مسئول در مدیریت بحران اشاره کرد. سیستمهای مدیریت تداوم حیات سازمانی (BCMS) با الزامات استاندارد ایزو22301برای فعالیتهای کلیدی شهرداری تهران از عوامل کاهش مخاطرات احتمالی است. این پژوهش، چالشهای استاندارد مذکور در شهرداری منطقۀ یک تهران را تشریح میکند.
روش: این پژوهش از نوع توصیفی-کاربردی و به لحاظ هدف، کاربردی است که با بهکارگیری روش دلفی، نخست موارد بحرانزا با پرسشنامه، مصاحبه و سمینار گروهی شناسایی شد، سپس با نرمافزار SPSS به صحتسنجی و بررسی نتایج پرداخته شد. درادامه، با تحلیل پیامدهای توقف فعالیتها(BIA) [1] در چهار زمینۀ مأموریتهای اصلی، ایمنی و بهداشت، اعتبار سازمان و نارضایتی شهروندان و با استفاده از شاخص اهمیت نسبی وزندار، رویدادهای مهم بحرانزا مشخص شد. در آخرین مرحلۀ دلفی در اهداف نهایی به اجماع رسیده با ارزشگذاری بر احتمال وقوع و شدت رویدادها، ریسک غیرقابلقبول معین شد.
یافتهها: طبق یافتهها، میانگین گویهها بیشتر از میانه است و اگر نمرۀ آزمودنی در مقیاس لیکرت از میانه بالاتر باشد، نگرش نسبت به موضوع مثبت تلقی میشود. در سطح اطمینان 99درصد آزمون کولموگروف-اسمیرنوف معنیدار بود (05/0p-value˂) لذا باید از آزمون ناپارامتریک استفاده میشد. در جدول ضرایب همبستگی اسپیرمن بین متغیرهای تحقیق، بزرگترین عدد 569/0 بهدست آمد و در بخش تحلیل ریسک، عدد ریسک رویدادهای مختلکنندۀ فعالیتهای حیاتی براساس رابطۀ احتمال و شدت رویداد از یک تا 16بهدست آمد.
نتیجهگیری: با تحلیل پیامد توقف فعالیتها شش عامل خدمات اصلی سازمان یعنی نقض قوانین، خسارات مالی، محیطزیست، تبعات اجتماعی و امنیتی، اعتبار سازمان، ریسک محتمل هر پیامد در توقف فعالیت موردنظر محاسبه شد. با روش دلفی طی چند گام، اولویتها از 208 فعالیت حیاتی به ترتیب به 56 و 38 کاهش یافت و در انتها در 10 فعالیت اصلی، اجماع نهایی صورت گرفت. رویدادهای مهمتر برای برنامهریزی سال اول شامل جمعآوری زباله، برفروبی، خدمات پشتیبانی فنّاوری اطلاعات، مدیریت عملیات مقابله با شرایط اضطراری، فوریتها و خدمات اضطراری است. بیشترین عدد ریسک برای رویداد وضعیت اضطراری برای نبود هماهنگی بین سازمانها، مشکلات ترافیکی و مسدودشدن معابر، غافلگیری و نبود آمادگی و وقوع زلزله بالای 6 ریشتر بهدست آمد
[1] Business Impact Analysis (BIA)
گزارش کوتاه یا نامه ها :
مطالعه موردی |
موضوع مقاله:
حمایت روانی در سوانح