مقدمه: پایگاه‌های چند منظوره مدیریت بحران به عنوان مکان‌هایی مناسب در مواقع بحرانی که همۀ شرایط و وضعیت‌های طبیعی به هم خورده است، یکی از راهکارهای مناسب برای کم کردن میزان آسیب‌ها و خسارات می‌باشد. یکی از موارد قابل توجه قبل از احداث این پایگاه‌ها مطالعه، بررسی و انتخاب مکان جغرافیایی مناسب برای استقرار این نوع کاربری است. مکانی که در شرایط بحرانی محلی ایمن برای پایگاه باشد و همچنین برای کارایی هرچه بیشتر پایگاه مؤثر و مفید واقع شود. در این مقاله، با شناخت پایگاه‌های چند منظورۀ مدیریت بحران و کارکردهای آنها به درک الزامات ضروری در مکان‌یابی این پایگاه‌ها خواهیم پرداخت. همچنین، بافت قدیم شهر کرمانشاه برای مطالعۀ موردی انتخاب شده است که ایجاد این پایگاه‌ها در مکان‌های مناسب در شرایط بحرانی در آن ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
روش: در این تحقیق، ابتدا فاکتورهای مناسب برای مکان‌یابی تعیین شده و وزن‌دهی داده‌ها برای مکان‌یابی پایگاه‌ها انجام گرفته است. سپس با توجه به قابلیت سیستم اطلاعات جغرافیایی برای حل مسائل پیچیدۀ شهری و سهولت در تحلیل و آنالیزهای مکانی، از توانایی‌های این سیستم برای آماده‌سازی، تلفیق و تحلیل لایه‌ها بهره گرفته شده است. تحلیل نهایی با استفاده از روش همپوشانی وزنی در محیط GIS صورت گرفته است. در نهایت، به تعیین مکان‌های بهینه برای احداث و طراحی پایگاه‌های چند منظورۀ مدیریت بحران مبادرت شده است.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد 04/10 درصد از اراضی بافت فرسودۀ کرمانشاه کاملاً سازگار و 58/5 درصد کاملاً ناسازگار می‌باشد. همچنین بر اساس نتایج این مطالعه، نقاطی از شهر که دارای فضاهای شهری مناسب از قبیل فضاهای سبز، ورزشی، آموزشی و... می‌باشند و شرایط دسترسی مناسبی دارند پتانسیل نسبتاً بهتری برای استقرار این پایگاه‌ها دارند.