مقدمه: زلزله به عنوان پدیدهای طبیعی، پیوسته در طول تاریخ باعث خرابیها و از بین رفتن جان انسانهای زیادی شده است. برنامهریزی مناسب جهت پیشگیری یا کاهش آثار مخرب این پدیده از اهمیت ویژهای برخوردار است و شناسایی و پیشبینی نحوه عمل و نوع تاثیرگذاری آن به مدیران کمک میکند تا به نوشتن سناریوهای دقیقتری از روند بحران و نیز کنترل آن اقدام نمایند و در نتیجه سرعت عملکرد خود را در مهار بحران در حد زیادی بالا ببرند.
روشها: روش بررسی بر پایه مطالعه دیرینه لرزهشناسی منطقه و دادههای ژئوتکنیکی و لرزه زمینساخت و عملیات میدانی انجام گرفته است. در ادامه لایههای اطلاعاتی با استفاده از GIS تهیه و به بررسی ویژگیهای ژئوتکنیکی منطقه اقدام شده است و در نهایت نتایج حاصله در ارتباط با تحلیل خطرپذیری منطقه، تجزیه و تحلیل شدهاند.
یافتهها: وقوع زمینلرزههای اخیر در نزدیکی گسل دورود که با وقوع پدیدههای ژئوتکنیکی متعددی از جمله اثرات ساختگاهی، روانگرایی و زمینلغزش همراه بوده است، فعال شدن مجدد این گسل را نشان میدهد. این حرکات و ریزشهای دامنهای بعضاً موجب مسدود شدن جادههای ارتباطی نیز گردیده است.
نتیجهگیری: بر پایه دادهها و تحلیل آنها، رویداد پدیدههای گسلش و زمینلرزه در گستره دشت سیلاخور دور از انتظار نیست. همچنین زلزلههای بزرگ سالهای اخیر، نقش حیاتی مولفههای مدیریت بحران زلزله را در کنترل خطرپذیری و کاهش آسیبهای ناشی از زلزله تایید میکند؛ به همین دلیل انجام اقدامات جدی و اصولی در راستای پیشگیری و کاهش خطرپذیری ناشی از زلزله در منطقه مذکور باید در دستور کار قرار بگیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |